“…1913’ te Bursa Sultanisi (Bursa Erkek Lisesi) n de             

Fransızca muallimiydim (öğretmen). Yirmibirbuçuk 

yaşında içi içine sığmayan ve hayatta ne yapacağını

henüz kestiremeyen gepgenç bir çocuk.

 

Arasıra arkadaşlarla Ahmed Vefik Paşa’ nın vaktiyle

Molière’ i oynatmak için yaptırdığı küçük ve şirin

tiyatroya giderdik. Oraya tuluat kumpanyaları ve

onlardan daha gülünç Dram kumpanyaları uğrardı.

 

Bir yaz gecesi yine alay etmek niyetiyle tiyatronun

arka sıralarına dizilmiştik. Sen rahmetli Celal Sahir’ in

tercüme ettiği (Simone) u oynuyordun.

Daha perde açılmadan başlamış tebessümlerimiz

acaip bir surette dudaklarımıza yapışıp kaldı.

Galip, Behzad, Kemal Emin ve sonradan kaybolmuş

birkaç çehre ile o ne güzel bir trup (grup) tu.

Ertesi, daha ertesi geceler Courteline’ in Boubouroche’

unu, Fener Bekçileri ni ve daha birkaç küçük

piyesine derin ve ne temiz bir aşkla oynadığınız

bugünkü gibi gözümün önündedir.

 

Netice oldu ki, tiyatro ile alaya gelen yirmibirbuçuk

yaşındaki sultani muallimi kapıdan çıkarken

tiyatro muharriri (yazar) olmaya ve bütün hayatı

müddetince ondan başka bir şey olmamaya

karar vermiş bulunuyordu.”                                  

REŞAT NURİ GÜNTEKİN